Keçecilik mesleği git gide yok oluyor. Tire, Bergama ve Ödemiş ilçeleri, İzmir’in keçe üretim merkezleri olarak bilinse de, bu köklü meslek hayvancılığın azalması ve sanayinin gelişmesiyle birlikte yok olma tehlikesiyle karşı karşıya.
Tarihi geçmişi yüzyıllara dayanıyor
Keçe, tarih boyunca birçok medeniyetin vazgeçilmez materyali olmuştur. Hunlardan Göktürklere, Selçuklulardan Osmanlılara kadar uzanan bir geçmişe sahip olan bu zanaat, geleneksel yöntemlerle günümüze kadar ulaşmayı başarmıştır. Ancak, geleneksel “tepme keçe” atölyeleri, zamanla azalmakta ve bu meslek tehdit altına girmektedir.
Tepme keçe atölyelerinin azalması
Günümüzde İzmir'deki keçe atölyelerinde; semer keçesi, yaygı keçesi, kepenek gibi geleneksel ürünlerin yanı sıra, ayakkabı astarı, terlik, yelek, heybe, çanta, şal, minder ve takı gibi turistik amaçlı ürünler de üretilmektedir. Ancak, artan teknolojik ürünler ve değişen yaşam tarzları, geleneksel keçeciliğin yok olmasına neden olmaktadır.
Modern tasarımlarla yaşatılmaya çalışıyor
Seferihisar ilçesinde, keçeciliği yaşatmaya devam eden bir atölye, geleneksel yöntemlerle modern tasarımları birleştirerek bu eski zanaatı yaşatmaya çalışmaktadır. Hem geleneksel ürünler hem de yenilikçi tasarımlar, hem yerli hem de yabancı turistlerin ilgisini çekiyor. Bu atölye, keçe zanaatının geleceği için önemli bir örnek teşkil etmekte ve geleneksel el sanatlarının modern dünyada nasıl ayakta kalabileceğine dair umut verici bir işaret sunmaktadır.
Keçeciliğin bu denli köklü bir geçmişe sahip olmasına rağmen azalan atölyeler, İzmir’in kültürel mirasının önemli bir parçasıdır. Bu geleneğin korunması ve yaşatılması, bölge halkının tarihine ve kültürüne sahip çıkılması adına büyük önem taşıyor.
